Η λίμνη Καϊάφα ήταν τμήμα μιας ζώνης μεγάλης οικολογικής σημασίας στον Νομό Ηλείας. Αυτή η ζώνη περιλάμβανε, εκτός από τη λίμνη Καϊάφα και τα ιαματικά λουτρά της, το πευκοδάσος της Στροφυλιάς, τις αμμοθίνες κοντά στο χωριό Κακόβατος, τον λόφο του Ελληνικού και τα σπήλαια των Ανυγρίδων Νυμφών. Το πευκοδάσος της Στροφυλιάς ήταν πολύ σημαντικό γιατί ήταν ένα από τα ελάχιστα πλέον σημεία όπου υπάρχει αυτοφυής πληθυσμός της Κουκουναριάς (Pinus pinea). Το σύνολο είχε κηρυχθεί ως Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, οι πρόσφατες όμως καταστροφικές φωτιές εξαφάνισαν όλη τη χλωρίδα και σχεδόν όλη την πανίδα της περιοχής, μαζί με το σύνολο σχεδόν της Ζαχάρως. Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουμε τον θρήνο μας για την χαμένη ομορφιά του τόπου. Η πρώτη μας σκέψη ήταν πως έπρεπε να αφαιρέσουμε τη συγκεκριμένη συλλογή φωτογραφιών, προϊόν ενός τελευταίου "προσκυνήματός" μας στην περιοχή, ωριμότερη όμως σκέψη μας ώθησε να το αφήσουμε ως ανάμνηση αυτού που χάσαμε και ως στόχο αυτού που πρέπει να ξανακερδίσουμε, αν η Φύση φανεί αρκετά συγχωρητική και κρίνει πως αξίζουμε την τιμή να μας ξαναβάλει στον "απωλεσθέντα παράδεισο".
Η λίμνη Καϊάφα καλύπτει έκταση περίπου 2000 στρεμμάτων που γειτόνευαν με το πευκοδάσος. Συνδέεται με στενό κανάλι με την θάλασσα, και έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη φυτικών και ζωικών βιοτόπων που ευνοούνται από την ύπαρξη υφάλμυρου νερού. Πολύ σημαντικός βιότοπος για το απειλούμενο είδος Κλάδιο (Cladium mariscus). Είναι ένας φυσικός υδρότοπος αλλά οι οικολογικοί του θώκοι απειλούνται από την ανάπτυξη ανθρωπίνων δραστηριοτήτων όπως το θαλάσσιο σκι και άλλες σχετιζόμενες με την άναρχη τουριστική ανάπτυξη. Ας ελπίσουμε πως, στο μέλλον, θα επιτρέψουμε στη λίμνη να μπει σε διαδικασία αναγέννησης του βιότοπου.