Η λίμνη και τα Λουτρά του Καϊάφα
Η λίμνη Καϊάφα ήταν τμήμα μιας ζώνης μεγάλης οικολογικής σημασίας στον Νομό Ηλείας. Αυτή η ζώνη περιλάμβανε, εκτός από τη λίμνη Καϊάφα και τα ιαματικά λουτρά της, το πευκοδάσος της Στροφυλιάς, τις αμμοθίνες κοντά στο χωριό Κακόβατος, τον λόφο του Ελληνικού και τα σπήλαια των Ανυγρίδων Νυμφών. Το πευκοδάσος της Στροφυλιάς ήταν πολύ σημαντικό γιατί ήταν ένα από τα ελάχιστα πλέον σημεία όπου υπάρχει αυτοφυής πληθυσμός της Κουκουναριάς (Pinus pinea). Το σύνολο είχε κηρυχθεί ως Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, οι πρόσφατες όμως καταστροφικές φωτιές εξαφάνισαν όλη τη χλωρίδα και σχεδόν όλη την πανίδα της περιοχής, μαζί με το σύνολο σχεδόν της Ζαχάρως. Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουμε τον θρήνο μας για την χαμένη ομορφιά του τόπου. Η πρώτη μας σκέψη ήταν πως έπρεπε να αφαιρέσουμε τη συγκεκριμένη συλλογή φωτογραφιών, προϊόν ενός τελευταίου "προσκυνήματός" μας στην περιοχή, ωριμότερη όμως σκέψη μας ώθησε να το αφήσουμε ως ανάμνηση αυτού που χάσαμε και ως στόχο αυτού που πρέπει να ξανακερδίσουμε, αν η Φύση φανεί αρκετά συγχωρητική και κρίνει πως αξίζουμε την τιμή να μας ξαναβάλει στον "απωλεσθέντα παράδεισο".
Η λίμνη Καϊάφα καλύπτει έκταση περίπου 2000 στρεμμάτων που γειτόνευαν με το πευκοδάσος. Συνδέεται με στενό κανάλι με την θάλασσα, και έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη φυτικών και ζωικών βιοτόπων που ευνοούνται από την ύπαρξη υφάλμυρου νερού. Πολύ σημαντικός βιότοπος για το απειλούμενο είδος Κλάδιο (Cladium mariscus). Είναι ένας φυσικός υδρότοπος αλλά οι οικολογικοί του θώκοι απειλούνται από την ανάπτυξη ανθρωπίνων δραστηριοτήτων όπως το θαλάσσιο σκι και άλλες σχετιζόμενες με την άναρχη τουριστική ανάπτυξη. Ας ελπίσουμε πως, στο μέλλον, θα επιτρέψουμε στη λίμνη να μπει σε διαδικασία αναγέννησης του βιότοπου.
Επιλέξτε σελίδα του Άλμπουμ:
Μπορείτε να μεγεθύνετε τις φωτογραφίες κάνοντας κλικ.
Ο Παλιός Σιδηροδρομικός ΣταθμόςΥπάρχουν σχεδόν παντού στην Ελλάδα... Για λόγους δύσκολο, και όχι του παρόντος, να εξηγήσουμε, την δεκαετία του '50 το δίκτυο των σιδηροδρόμων αποφασίστηκε πως δεν είχε μέλλον. Έτσι το όραμα του Τρικούπη εγκαταλείφθηκε, κάτω από τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα των συμφερόντων που είχαν σχέση με την πετρελαϊκή βιομηχανία και το εισαγωγικό εμπόριο μεγάλων φορτηγών αυτοκινήτων. Οι σταθμοί, κτισμένοι κατά κύριο λόγο στο τέλος του 19ου και την αρχή του 20 αιώνα, αφέθηκαν στη μοίρα τους.
Τελευταία, μια περισσότερο οικολογική αντιμετώπιση επιβλήθηκε στον τρόπο που οι αρχές αντιμετωπίζουν τη συμμετοχή του σιδηροδρόμου στο μεταφορικό έργο επιβατών και εμπορευμάτων. Γραμμές αναβαθμίζονται, σήραγγες σκάβονται, παλιά καταργημένα 'τρενάκια' ξαναλειτουργούν και νέο υλικό εισάγεται βαθμιαία. Κληρονομιά πολύτιμη από τα 'σκοτεινά' χρόνια των σιδηροδρόμων, οι Σταθμοί διατηρούνται, αναπαλαιώνονται και στολίζουν ως αρχιτεκτονικά κοσμήματα το περιδέραιο του σιδηροδρομικού δικτύου.
Τέτοιοι Σταθμοί εμφανίζονται και σε άλλες σελίδες του δικτυακού μας τόπου: Στη σελίδα για την Δαύλεια Βοιωτίας, στο Άλμπουμ για το Φαράγγι του Βουραϊκού με το Σταθμό της Ζαχλωρούς, στα Καλάβρυτα με το Σταθμό Καλαβρύτων στην Αχαΐα, στο φωτογραφικό άλμπουμ για την Αλίαρτο Βοιωτίας, και τον Σταθμό των Τρικάλων στη Θεσσαλία, στη σελίδα για τα Τρίκαλα. Θα υπάρξουν και άλλοι!
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός του Καϊάφα |
|
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός του Καϊάφα |
|
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός του Καϊάφα |
|
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός του Καϊάφα |
|
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός του Καϊάφα και το καφενεδάκι δίπλα του |
|
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός του Καϊάφα
Έτσι εκμοντερνιζόμαστε: Πάνω στην πινακίδα με το όνομα του Σταθμού αποκλειστικά στα ελληνικά ρίχνουμε ένα χέρι μπογιά και την κάνουμε δίγλωσση! Μόνο τα γρήγορα μονά χέρια μπογιάς δεν έχουν διάρκεια και αποκαλύπτουν την προχειρότητά μας, εκμοντερνιστών και μη! |
|
Επιλέξτε σελίδα του Άλμπουμ:
|
|
