Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών θεωρείται πως είναι ένα από τα τρία σπουδαιότερα μουσεία, μαζί με αυτά της Αθήνας και του Ηρακλείου. Όπως και το σύνολο σχεδόν των ελληνικών μουσείων, βρίσκεται και αυτό στον ίδιο τον τόπο όπου αποκαλύφθηκαν και ανασύρθηκαν τα ευρήματα που εκθέτονται σε αυτό, οπότε ο θρησκευτικός και/ή ο πολιτισμικός τους ρόλος αναδεικνύεται με τρόπο ξεχωριστό.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών άνοιξε για πρώτη φορά τις θύρες του στο κοινό το 1903. Από τότε έχουν περάσει περισσότερα από 100 χρόνια συνεχούς λειτουργίας του, με εξαίρεση την περίοδο της γερμανικής κατοχής της πατρίδας μας. Σήμερα θεωρείται ως ένα από τα σπουδαιότερα ελληνικά αρχαιολογικά μουσεία. Έχει υποστεί αρκετές ανακαινίσεις και τα εκθέματα έχουν εκτεθεί σε τέσσερις διαφορετικές εκθέσεις που αντικατόπτριζαν τις επιστημονικές γνώσεις και τις αισθητικές αντιλήψεις καθώς αυτές εξελίσσονταν όλο τον 20ο αιώνα. Η σπουδαιότητα των εκθεμάτων, όμως, από αρχαιολογικής και αισθητικής απόψεως, θεωρήθηκε πάντα ως το μεγάλο πλεονέκτημα του Μουσείου.
Σύμφωνα με την κα Ροζίνα Κολώνια, αρχαιολόγο, προϊσταμένη της Ι’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, «...τα δελφικά εκθέματα μιλούν μόνα τους κι επιβάλλονται με τη δική τους δύναμη, καθηλώνουν τον επισκέπτη και τον καλούν κάθε φορά να τα θαυμάσει αφήνοντας τη χάρη, αλλά και το αίνιγμα να πλανώνται γύρω τους. Μολονότι αποτελούν ένα μικρό, αλλά αντιπροσωπευτικό τμήμα των αφιερωμάτων που είδε ο Παυσανίας στους Δελφούς και των πολύ περισσότερων που πλημμύριζαν το ιερό στα χρόνια της ακμής του, παραμένει αναμφισβήτητο ότι τα δελφικά εκθέματα εξακολουθούν να σαγηνεύουν με τον πλούτο, την ποικιλότητα και την ομορφιά τους. Και στην πρόκληση τους ανταποκρίθηκαν κορυφαία αναστήματα της αρχαιολογίας χαρίζοντάς μας αμέτρητες σελίδες δελφικής βιβλιογραφίας. Ολόκληρη Σχολή, η "δελφική», δημιουργήθηκε για τη μελέτη, την ταύτιση και την ανάδειξη των θησαυρών του ιερού. Οι Δελφοί συμπεριλήφθηκαν σε εγχειρίδια αρχαιολογίας, στόλισαν λευκώματα τέχνης, μερικά από τα δελφικά ευρήματα, όπως ο θησαυρός των Σιφνίων, αποτέλεσαν σταθμούς στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης και άλλα, ακόμη και σήμερα, αν και έχουν περάσει πάνω από εκατό χρόνια από τότε που ξαναήλθαν στο φως, συνεχίζουν να βρίσκονται στο επίκεντρο επιστημονικών συζητήσεων με τα αναπάντητα ερωτήματα της ταύτισης και της ερμηνείας τους. Αλλά το κυριότερο δεν παύουν να ενθουσιάζουν το πλατύ κοινό που συρρέει κατά πλήθη, όπως οι αρχαίοι προσκυνητές, για να θαυμάσει τα μνημεία των Δελφών». (© Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση)
Οι φωτογραφίες θα εισάγονται βαθμιαία στο προσεχές μέλλον.
Επιλέξτε σελίδα του Άλμπουμ:
Μπορείτε να μεγεθύνετε τις φωτογραφίες κάνοντας κλικ.
Οι κρυμμένοι θησαυροί: Τα οστέινα διακοσμητικά ανάγλυφα (Αίθουσα 4)Από τους δύο αποθέτες περισυλλέχθηκαν περίπου δύο χιλιάδες οστέινα θραύσματα που ύστερα από πολύχρονη και επίπονη εργασία συγκολλήθηκαν και αποκαταστάθηκαν σε μεμονωμένες μορφές ή συνθέσεις. Η επεξεργασία της πίσω όψης τους δείχνει ότι προέρχονται από τη διακοσμητική επένδυση ξύλινων και χάλκινων κιβωτίων ή επίπλων, ίσως κάποιου θρόνου. Ήταν δηλαδή αφιερώματα που το ευαίσθητο υλικό τους επέβαλε τη φύλαξη τους σε κάποιον από τους θησαυρούς του ιερού.
Παλαιότερο είναι το αγαλμάτιο ενός θεού ή ήρωα, ίσως του Απόλλωνα που έχει δαμάσει ένα άγριο ζώο. Είναι άριστο δείγμα της τέχνης της Μικράς Ασίας με έντονες ανατολικές επιδράσεις, που κατασκευάστηκε από Έλληνα τεχνίτη, όπως δείχνει το μοτίβο του μαιάνδρου στη βάση της μορφής. Για τη χρονολόγηση του έχουν διατυπωθεί προτάσεις που κυμαίνονται μεταξύ του 8ου και του 6ου αιώνα.
Οι μικρογραφικές συνθέσεις σχηματίζονται από σκαλιστές μορφές, που πατούν σε λεπτή ταινία και είναι κομμένες στο περίγραμμα τους (τεχνική ajouré). Σε μερικές αναγνωρίζουμε σπάνιες μυθολογικές σκηνές, όπως το επεισόδιο από την Αργοναυτική εκστρατεία με τους Βορεάδες και τις Άρπυιες, που συγκροτήθηκε από σαράντα περίπου θραύσματα. Στο ταξίδι τους για τη μακρινή Κολχίδα, ο Ιάσων και οι σύντροφοι του προσορμίστηκαν σε μια ακτή της Θράκης, επειδή συνάντησαν αντίθετους ανέμους ή, σύμφωνα με άλλη παράδοση, επειδή ήθελαν να πάρουν πληροφορίες για το δρόμο τους. Στον τόπο αυτό βασίλευε ένας γέρος βασιλιάς, ο Φινέας, που οι θεοί τον είχαν τιμωρήσει για κάποια ανόσια πράξη του τυφλώνοντας τον και καταδικάζοντας τον σε ένα διαρκές μαρτύριο, να μη χαίρεται το φαγητό του. Δύο φοβερές φτερωτές γυναίκες, οι Άρπυιες, άρπαζαν ή ρύπαιναν την τροφή του τυφλού βασιλιά. Ανάμεσα στους ήρωες της Αργοναυτικής εκστρατείας βρίσκονταν και οι δύο Βορεάδες, οι γιοι του Βορέα, επίσης φτερωτοί. Κυνήγησαν τις Άρπυιες και απάλλαξαν έτσι τον Φινέα από το μαρτύριο του, ο οποίος, ως ανταπόδοση, κατάφερε να κάνει να φυσήξουν ευνοϊκοί άνεμοι και έδωσε συμβουλές στους Αργοναύτες πώς θα διασχίσουν τις Συμπληγάδες. Στη σκηνή του πλακιδίου εικονίζεται η δίωξη των Αρπυιών από τους Βορεάδες.
Η σκηνή της αναχώρησης του πολεμιστή είναι θέμα αγαπητό στην αρχαία τέχνη, κυρίως στην αγγειογραφία. Μερικές φορές ο πολεμιστής συνοδεύεται με το όνομα του, συχνότερα όμως είναι ανώνυμος. Εδώ ο πολεμιστής, ίσως ο Αμφιάραος, ο μυθικός βασιλιάς που πήρε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία, ανεβαίνει στο άρμα του, όπου ήδη βρίσκεται ο ηνίοχος, ενώ οι σύντροφοι του είναι έτοιμοι να τον ακολουθήσουν. (Πηγή κειμένου: καθηγ. Ροζίτα Κολώνια, Τράπεζα Eurobank Ergasias A.E. - Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση)
Ανάγλυφες παραστάσεις με μυθολογικά θέματα φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων της Ανατολής, όπως ελέφαντα ή ιπποπόταμου. Προέρχονται από την επένδυση ξύλινων κιβωτιδίων, επίπλων ή θρόνου. Αρχαϊκοί χρόνοι.
1. Ελεφαντοστέινο αγαλμάτιο θεού ή ήρωα, ίσως του Απόλλωνα, που δαμάζει άγριο ζώο (στον τύπο του «δεσπότη θηρών»). Κρατάει δόρυ στο δεξί χέρι, ενώ το αριστερό χέρι του ακουμπά στο κεφάλι του ζώου. Η μορφή στέκεται σε βάση διακοσμημένη με μαίανδρο. Η επίπεδη επιφάνεια και η επεξεργασία της πίσω όψης φανερώνουν ότι προέρχεται από τη διακοσμητική επένδυση κάποιου επίπλου ή άλλου ξύλινου αντικειμένου. Άριστο δείγμα τέχνης της Μικράς Ασίας με έντονη ανατολική επίδραση που φιλοτεχνήθηκε από έλληνα καλλιτέχνη. Β' μισό του 7ου αι. π.Χ.
|
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με μυθολογικά θέματα φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων της Ανατολής. Αρχαϊκοί χρόνοι.
Το ίδιο έκθεμα όπως στην προηγούμενη φωτογραφία |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με μυθολογικά θέματα φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων της Ανατολής. Αρχαϊκοί χρόνοι.
2. Θραύσματα δύο αντιμέτωπων ταύρων. 6ος αι. π.Χ. |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με μυθολογικά θέματα φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων της Ανατολής. Αρχαϊκοί χρόνοι.
3. Σκηνή που απεικονίζει μυθολογική μάχη. Γύρω στο 570 π.Χ. |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με μυθολογικά θέματα φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων της Ανατολής. Αρχαϊκοί χρόνοι.
3. Σκηνή που απεικονίζει μυθολογική μάχη. Γύρω στο 570 π.Χ. |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με μυθολογικά θέματα φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων της Ανατολής. Αρχαϊκοί χρόνοι.
5. Αναχώρηση πολεμιστή με τέθριππο, ίσως του μυθικού βασιλιά του Άργους Αμφιάραου που πήρε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία. Έργο ιωνικού εργαστηρίου. Γύρω στο 570 π.Χ. |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με μυθολογικά θέματα φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων της Ανατολής. Αρχαϊκοί χρόνοι.
6. Επεισόδιο από την Αργοναυτική εκστρατεία: οι δύο γιοι του Βορέα κυνηγούν τις Άρπυιες, τις δύο φτερωτές μορφές που άρπαζαν και ρύπαιναν την τροφή του βασιλιά της Θράκης Φινέα, καταδικασμένου έτσι από τους θεούς να μην χαίρεται το φαγητό του. Στα αριστερά πάνω στο τραπεζάκι διακρίνεται το χέρι του Φινέα. Αριστουργηματικό έργο μικροτεχνίας κορινθιακού εργαστηρίου. Γύρω στο 570 π.Χ. |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με μυθολογικά θέματα φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων της Ανατολής. Αρχαϊκοί χρόνοι.
7. Μυθολογική σκηνή. Σε ορισμένα από τα θραύσματα διατηρούνται ίχνη επιχρύσωσης. Γύρω στο 570 πΧ |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με μυθολογικά θέματα φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων της Ανατολής. Αρχαϊκοί χρόνοι.
8. Σκηνή που απεικονίζει μυθολογική μάχη. Γύρω στο 570 π.Χ. |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με σκηνές μυθολογικών μαχών φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων. Προέρχονται από την επένδυση ξύλινων κιβωτιδίων, επίπλων ή θρόνου. 6ος αι. π.Χ.
3. Σκηνή μάχης πιθανόν από την άλωση της Τροίας. |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με σκηνές μυθολογικών μαχών φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων. Προέρχονται από την επένδυση ξύλινων κιβωτιδίων, επίπλων ή θρόνου. 6ος αι. π.Χ.
4. Απεικόνιση πολεμικού άρματος. |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με σκηνές μυθολογικών μαχών φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων. Προέρχονται από την επένδυση ξύλινων κιβωτιδίων, επίπλων ή θρόνου. 6ος αι. π.Χ.
5. Σκηνή μάχης: ορισμένοι πολεμιστές κρατούν ασπίδες που κοσμούνται με εγχάρακτη παράσταση αετού, ενώ οι αντίπαλοι τους κρατούν ασπίδες στην εσωτερική επιφάνεια των οποίων διακρίνεται το όχανον (ταινία που συγκρατούσε την ασπίδα στο χέρι του πολεμιστή). |
|
Ανάγλυφες παραστάσεις με σκηνές μυθολογικών μαχών φιλοτεχνημένες σε οστά σπάνιων ζώων. Προέρχονται από την επένδυση ξύλινων κιβωτιδίων, επίπλων ή θρόνου. 6ος αι. π.Χ.
6. Σκηνές μάχης: οι πολεμιστές κρατούν ξίφος ή οκτώσχημη ασπίδα και ένας μεταφέρει τον πληγωμένο ή νεκρό συμπολεμιστή του. |
|
Οστέινα περίτμητα πλακίδια με φανερή επιρροή από την αιγυπτιακή τέχνη
28. Κεφάλια
32. Οστέινο πλακίδιο με την παράσταση της Σφίγγας, μυθικού τέρατος που απεικονίζεται με πρόσωπο γυναίκας, με σώμα λιονταριού και με φτερά αρπακτικού πτηνού. |
|
Προθήκη με διάφορα εκθέματα από του δύο αποθέτες |
|
Προθήκη με διάφορα εκθέματα από του δύο αποθέτες
25. Οστέινο σύμπλεγμα δύο σφιγγών με κοινό κεφάλι από διακόσμηση επένδυσης σκεύους |
|
Τμήματα από χρυσελεφάντινα αγαλματίδια
15-17. Κεφαλές από ελεφαντοστό |
|
|
Επιλέξτε σελίδα του Άλμπουμ:
|
|
