Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών

Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών θεωρείται πως είναι ένα από τα τρία σπουδαιότερα μουσεία, μαζί με αυτά της Αθήνας και του Ηρακλείου. Όπως και το σύνολο σχεδόν των ελληνικών μουσείων, βρίσκεται και αυτό στον ίδιο τον τόπο όπου αποκαλύφθηκαν και ανασύρθηκαν τα ευρήματα που εκθέτονται σε αυτό, οπότε ο θρησκευτικός και/ή ο πολιτισμικός τους ρόλος αναδεικνύεται με τρόπο ξεχωριστό.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών άνοιξε για πρώτη φορά τις θύρες του στο κοινό το 1903. Από τότε έχουν περάσει περισσότερα από 100 χρόνια συνεχούς λειτουργίας του, με εξαίρεση την περίοδο της γερμανικής κατοχής της πατρίδας μας. Σήμερα θεωρείται ως ένα από τα σπουδαιότερα ελληνικά αρχαιολογικά μουσεία. Έχει υποστεί αρκετές ανακαινίσεις και τα εκθέματα έχουν εκτεθεί σε τέσσερις διαφορετικές εκθέσεις που αντικατόπτριζαν τις επιστημονικές γνώσεις και τις αισθητικές αντιλήψεις καθώς αυτές εξελίσσονταν όλο τον 20ο αιώνα. Η σπουδαιότητα των εκθεμάτων, όμως, από αρχαιολογικής και αισθητικής απόψεως, θεωρήθηκε πάντα ως το μεγάλο πλεονέκτημα του Μουσείου.

Σύμφωνα με την κα Ροζίνα Κολώνια, αρχαιολόγο, προϊσταμένη της Ι’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, «...τα δελφικά εκθέματα μιλούν μόνα τους κι επιβάλλονται με τη δική τους δύναμη, καθηλώνουν τον επισκέπτη και τον καλούν κάθε φορά να τα θαυμάσει αφήνοντας τη χάρη, αλλά και το αίνιγμα να πλανώνται γύρω τους. Μολονότι αποτελούν ένα μικρό, αλλά αντιπροσωπευτικό τμήμα των αφιερωμάτων που είδε ο Παυσανίας στους Δελφούς και των πολύ περισσότερων που πλημμύριζαν το ιερό στα χρόνια της ακμής του, παραμένει αναμφισβήτητο ότι τα δελφικά εκθέματα εξακολουθούν να σαγηνεύουν με τον πλούτο, την ποικιλότητα και την ομορφιά τους. Και στην πρόκληση τους ανταποκρίθηκαν κορυφαία αναστήματα της αρχαιολογίας χαρίζοντάς μας αμέτρητες σελίδες δελφικής βιβλιογραφίας. Ολόκληρη Σχολή, η "δελφική», δημιουργήθηκε για τη μελέτη, την ταύτιση και την ανάδειξη των θησαυρών του ιερού. Οι Δελφοί συμπεριλήφθηκαν σε εγχειρίδια αρχαιολογίας, στόλισαν λευκώματα τέχνης, μερικά από τα δελφικά ευρήματα, όπως ο θησαυρός των Σιφνίων, αποτέλεσαν σταθμούς στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης και άλλα, ακόμη και σήμερα, αν και έχουν περάσει πάνω από εκατό χρόνια από τότε που ξαναήλθαν στο φως, συνεχίζουν να βρίσκονται στο επίκεντρο επιστημονικών συζητήσεων με τα αναπάντητα ερωτήματα της ταύτισης και της ερμηνείας τους. Αλλά το κυριότερο δεν παύουν να ενθουσιάζουν το πλατύ κοινό που συρρέει κατά πλήθη, όπως οι αρχαίοι προσκυνητές, για να θαυμάσει τα μνημεία των Δελφών». (© Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση)

Οι φωτογραφίες θα εισάγονται βαθμιαία στο προσεχές μέλλον.

• Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών: Γιατί αυτή η Συλλογή φωτογραφιών;
• Σχεδιάγραμμα του Μουσείου Δελφών: Κατανομή εκθεμάτων
• Πρoϊστορικά αναθήματα (Αίθουσες 1 - 2)
• Tα πρώιμα αφιερώματα
• Χρυσός αιώνας των Δελφών: Τα πρώτα μνημειακά αναθήματα. Οι Δίδυμοι τoυ Άργους (Αίθουσα 3)
• Χρυσός αιώνας των Δελφών, Τα πρώτα αρχιτεκτονικά γλυπτά: Ο Μονόπτερος των Σικυωνίων (Αίθουσα 3)
• Ο Χρυσός Αιώνας των Δελφών: Η Σφίγγα (Αίθουσα 5)
• Ο θησαυρός των Σιφνίων (Αίθουσα 5)
• Ο Θησαυρός των Σιφνίων, η βόρεια πλευρά της Ζωφόρου (Η Γιγαντομαχία - Αίθουσα 5)
• Τα αφιερώματα του 5ου αιώνα π.Χ.: Ο Ηνίοχος (Αίθουσα 13)
• Ο Θησαυρός των Αθηναίων
• Οι κρυμμένοι θησαυροί: Τα χρυσελεφάντινα αγάλματα (Αίθουσα 4)
• Οι κρυμμένοι θησαυροί: Τα οστέινα διακοσμητικά ανάγλυφα (Αίθουσα 4)
• Οι κρυμμένοι θησαυροί: Ο ασημένιος ταύρος (Αίθουσα 4)
• Χαλκοπλαστική μικρής κλίμακας από τους αποθέτες
• Ο Περικαλλής Ναός (Ο αρχαϊκός ναός του Απόλλωνα - Αίθουσα 6))
• Ο ναός του Απόλλωνα στους κλασικούς χρόνους (Αίθουσα 6)
• Το Ιερό της Αθηνάς Προναίας, η Θόλος (Αίθουσα 10)
• Πήλινες κεραμώσεις
• Αφιερώματα του 4ου και 3ου αιώνα π.Χ.

Ο Περικαλλής Ναός (Ο αρχαϊκός ναός του Απόλλωνα - Αίθουσα 6))

Αναπαράσταση της πρόσοψης του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα	Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Στο κέντρο της παράστασης του ανατολικού αετώματος, που θεωρείται και το σπουδαιότερο από τα δύο, απειονίζεται τέθριππο άρμα με τον Απόλλωνα που πλαισιώνεται από νέους (κούρους) και νέες (κόρες). Στις δύο γωνίες σύμπλεγμα με λιοντάρι που κατασπαράσσει ήμερο ζώο. Η ερμηνεία του θέματος βασίζεται στους στίχους των «Ευμενίδων» του Αισχύλου, όπου η Πυθία διηγείται μπροστά από το ναό τον ερχομό του Απόλλωνα από την Αθήνα στους Δελφούς. Το θεό ξεπροβοδίζουν οι Αθηναίοι και τον υποδέχονται με τιμές οι πολίτες τωνΔελφών με το βασιλιά τους Δελφό (510-500 π.Χ.) Κι ήρθε (ο Απόλλων) από κει σ’ αυτή του Παρνασσού τη χώρα Και τον ξεπροβόδιζαν με πολύ σέβας Στρώνοντας δρόμο να διαβεί οι γιοι του Ηφαίστου (Αθηναίοι) Κι ήμερη κάνοντας τη γη που ήταν πριν άγρια Και με τιμές τον δέχτηκε ο λαός μεγάλες Κι ο βασιλιάς Δελφός, της χώρας κυβερνήτης.
Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Το σύμπλεγμα στο αριστερό άκρο του αετώματος, με λιοντάρι που κατασπαράσσει ήμερο ζώο	Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Το σύμπλεγμα στο αριστερό άκρο του αετώματος, με λιοντάρι που κατασπαράσσει ήμερο ζώο (Λεπτομέρεια).
Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Μία Κόρη που αντιπροσωπεύει τις Αθηναίες που συνόδευσαν τον Απόλλωνα στο ταξίδι του από την Αθήνα στους Δελφούς. Βασισμένοι στις ομοιότητες της Κόρης με την Κόρη του Αντίνορα (βρίσκεται στο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα) οι επιστήμονες πιστεύουν πως είναι πολύ πιθανό να ήταν ο Αντίνορας ο καλλιτέχνης που έφτιαξε το ανατολικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού, αν όχι και τα δύο.	Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Ακόμα μία Κόρη της συνοδείας του Απόλλωνα κατά το ταξίδι του στους Δελφούς
Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Δύο από τα άλογα του τέθριππου του Απόλλωνα (άρμα που το σέρνουν τέσσερα άλογα)	Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Το κεφάλι του πρώτου από τους ίππους (Λεπτομέρεια)
Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Και ένα τρίτο άλογο	Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Ένας από τους Κούρους της συνοδείας του Απόλλωνα
Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Το σύμπλεγμα με το λιοντάρι να κατασπαράσσει τη λεία του στη δεξιά γωνία του αετώματος	Το ανατολικό αέτωμα του Αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, από παριανό μάρμαρο Το λιοντάρι που κατασπαράσσει τη λεία του στη δεξιά γωνία του αετώματος (Λεπτομέρεια)
Το δυτικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα ...με παράσταση Γιγαντομαχίας (μάχης των θεών του Ολύμπου εναντίον των Γιγάντων). Από το αριστερό τμήμα της σύνθεσης σώζονται οι μορφές ενός πεσμένου στα γόνατα Γίγαντα (του Εγκέλαδου;), της Αθηνάς με την αιγίδα που κινείται ορμητικά, το κάτω μέρος ενός άνδρα (ίσως του Διονύσου) και τμήματα δύο αλόγων από το άρμα του Δία που βρισκόταν στο κέντρο του αετώματος. Στο μαρμαροκονίαμα που καλύπτει τον πωρόλιθο των μορφών σώζονται τα υπολείμματα πλούσιας διακόσμησης με χρώματα (510-500 π.Χ.). Αυτό είναι το αέτωμα που θαυμάζουν οι γυναίκες του χορού στον Ίωνα του Ευριπίδη: Αλλά κ' εδώ πέρα α' αυτόν το ναό του θείου Λοξία, του γιου της Λητούς κύτταξε και τη μάχη των Γιγάντων ζωγραφιστή στα πέτρινα τα τείχη. Να! βλέπεις τη θεά την Αθηνά που τον Εγκέλαδο χτυπάει και την πλεχτή ασπίδα πάλλει με της γοργόνας το κεφάλι. (Ευρ. Ίων 190 κ. ε.)	Το δυτικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα πηγή: Το σύνολο των σωζώμενων γλυπτών από το δυτικό αέτωμα, όπως εκτίθενται στο Μουσείο Δελφών
Το δυτικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα Η γονατισμένη νορφή στο αριστερό άκρο του αετώματος, πιθανόν ο Γίγαντας Εγκέλαδος πεσμένος στα γόνατα	Το δυτικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα Το κάτω μέρος του σώματος της Αθηνάς, καθώς αυτή επιτίθεται στους Γίγαντες, μέρος του σώματος του Εγκέλαδου και το κάτω μέρος του σώματος ανδρικής μορφής, πιθανόν του Διονύσου
Το δυτικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα Το κάτω μέρος του σώματος της Αθηνάς, καθώς αυτή επιτίθεται στους Γίγαντες	Το δυτικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα Το κάτω μέρος του σώματος ανδρικής μορφής, πιθανόν του Διονύσου
Το δυτικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα Ό,τι έχει απομείνει από τα γλυπτά που κοσμούσαν το κεντρικό τμήμα του αετώματος, πιθανόν δύο από τα άλογα του άρματος του Δία που κατελάμβανε το κέντρο του αετώματος	Το δυτικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα Ό,τι έχει απομείνει από τα γλυπτά που κοσμούσαν το κεντρικό τμήμα του αετώματος, πιθανόν δύο από τα άλογα του άρματος του Δία που κατελάμβανε το κέντρο του αετώματος
Το δυτικό αέτωμα του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα Τα σωζώμενα γλυπτά του αριστερού μέρους του αετώματος, φωτογραφημένα από τα δεξιά	Διάκοσμος του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα: Η πτερωτή Νίκη Μαρμάρινο ακρωτήριο από τον αρχαϊκό ναό του Απόλλωνα. Παριστάνει πτερωτή Νίκη στον «εν γούνασι δρόμο», μία εικονογραφική σύμβαση που υποδηλώνει ότι η μορφή τρέχει. Η συμβατική αυτή απόδοση κίνησης αποτελεί, όπως και το μειδίαμα και οι κλιμακωτές πτυχώσεις του ιματίου, τυπικό χαρακτηριστικό της αρχαϊκής γλυπτικής. 515-505 π.Χ.
Διάκοσμος του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα: Η πτερωτή Νίκη Τα φτερωτά σανδάλια της 'πτερωτής Νίκης'	Διάκοσμος του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα: Η πτερωτή Νίκη Μέρος του ιματισμού της Νίκης (με ιμάτιον)

• Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών: Γιατί αυτή η Συλλογή φωτογραφιών;
• Σχεδιάγραμμα του Μουσείου Δελφών: Κατανομή εκθεμάτων
• Πρoϊστορικά αναθήματα (Αίθουσες 1 - 2)
• Tα πρώιμα αφιερώματα
• Χρυσός αιώνας των Δελφών: Τα πρώτα μνημειακά αναθήματα. Οι Δίδυμοι τoυ Άργους (Αίθουσα 3)
• Χρυσός αιώνας των Δελφών, Τα πρώτα αρχιτεκτονικά γλυπτά: Ο Μονόπτερος των Σικυωνίων (Αίθουσα 3)
• Ο Χρυσός Αιώνας των Δελφών: Η Σφίγγα (Αίθουσα 5)
• Ο θησαυρός των Σιφνίων (Αίθουσα 5)
• Ο Θησαυρός των Σιφνίων, η βόρεια πλευρά της Ζωφόρου (Η Γιγαντομαχία - Αίθουσα 5)
• Τα αφιερώματα του 5ου αιώνα π.Χ.: Ο Ηνίοχος (Αίθουσα 13)
• Ο Θησαυρός των Αθηναίων
• Οι κρυμμένοι θησαυροί: Τα χρυσελεφάντινα αγάλματα (Αίθουσα 4)
• Οι κρυμμένοι θησαυροί: Τα οστέινα διακοσμητικά ανάγλυφα (Αίθουσα 4)
• Οι κρυμμένοι θησαυροί: Ο ασημένιος ταύρος (Αίθουσα 4)
• Χαλκοπλαστική μικρής κλίμακας από τους αποθέτες
• Ο Περικαλλής Ναός (Ο αρχαϊκός ναός του Απόλλωνα - Αίθουσα 6))
• Ο ναός του Απόλλωνα στους κλασικούς χρόνους (Αίθουσα 6)
• Το Ιερό της Αθηνάς Προναίας, η Θόλος (Αίθουσα 10)
• Πήλινες κεραμώσεις
• Αφιερώματα του 4ου και 3ου αιώνα π.Χ.