Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών θεωρείται πως είναι ένα από τα τρία σπουδαιότερα μουσεία, μαζί με αυτά της Αθήνας και του Ηρακλείου. Όπως και το σύνολο σχεδόν των ελληνικών μουσείων, βρίσκεται και αυτό στον ίδιο τον τόπο όπου αποκαλύφθηκαν και ανασύρθηκαν τα ευρήματα που εκθέτονται σε αυτό, οπότε ο θρησκευτικός και/ή ο πολιτισμικός τους ρόλος αναδεικνύεται με τρόπο ξεχωριστό.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών άνοιξε για πρώτη φορά τις θύρες του στο κοινό το 1903. Από τότε έχουν περάσει περισσότερα από 100 χρόνια συνεχούς λειτουργίας του, με εξαίρεση την περίοδο της γερμανικής κατοχής της πατρίδας μας. Σήμερα θεωρείται ως ένα από τα σπουδαιότερα ελληνικά αρχαιολογικά μουσεία. Έχει υποστεί αρκετές ανακαινίσεις και τα εκθέματα έχουν εκτεθεί σε τέσσερις διαφορετικές εκθέσεις που αντικατόπτριζαν τις επιστημονικές γνώσεις και τις αισθητικές αντιλήψεις καθώς αυτές εξελίσσονταν όλο τον 20ο αιώνα. Η σπουδαιότητα των εκθεμάτων, όμως, από αρχαιολογικής και αισθητικής απόψεως, θεωρήθηκε πάντα ως το μεγάλο πλεονέκτημα του Μουσείου.
Σύμφωνα με την κα Ροζίνα Κολώνια, αρχαιολόγο, προϊσταμένη της Ι’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, «...τα δελφικά εκθέματα μιλούν μόνα τους κι επιβάλλονται με τη δική τους δύναμη, καθηλώνουν τον επισκέπτη και τον καλούν κάθε φορά να τα θαυμάσει αφήνοντας τη χάρη, αλλά και το αίνιγμα να πλανώνται γύρω τους. Μολονότι αποτελούν ένα μικρό, αλλά αντιπροσωπευτικό τμήμα των αφιερωμάτων που είδε ο Παυσανίας στους Δελφούς και των πολύ περισσότερων που πλημμύριζαν το ιερό στα χρόνια της ακμής του, παραμένει αναμφισβήτητο ότι τα δελφικά εκθέματα εξακολουθούν να σαγηνεύουν με τον πλούτο, την ποικιλότητα και την ομορφιά τους. Και στην πρόκληση τους ανταποκρίθηκαν κορυφαία αναστήματα της αρχαιολογίας χαρίζοντάς μας αμέτρητες σελίδες δελφικής βιβλιογραφίας. Ολόκληρη Σχολή, η "δελφική», δημιουργήθηκε για τη μελέτη, την ταύτιση και την ανάδειξη των θησαυρών του ιερού. Οι Δελφοί συμπεριλήφθηκαν σε εγχειρίδια αρχαιολογίας, στόλισαν λευκώματα τέχνης, μερικά από τα δελφικά ευρήματα, όπως ο θησαυρός των Σιφνίων, αποτέλεσαν σταθμούς στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης και άλλα, ακόμη και σήμερα, αν και έχουν περάσει πάνω από εκατό χρόνια από τότε που ξαναήλθαν στο φως, συνεχίζουν να βρίσκονται στο επίκεντρο επιστημονικών συζητήσεων με τα αναπάντητα ερωτήματα της ταύτισης και της ερμηνείας τους. Αλλά το κυριότερο δεν παύουν να ενθουσιάζουν το πλατύ κοινό που συρρέει κατά πλήθη, όπως οι αρχαίοι προσκυνητές, για να θαυμάσει τα μνημεία των Δελφών». (© Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση)
Οι φωτογραφίες θα εισάγονται βαθμιαία στο προσεχές μέλλον.
Επιλέξτε σελίδα του Άλμπουμ:
Μπορείτε να μεγεθύνετε τις φωτογραφίες κάνοντας κλικ.
Πρoϊστορικά αναθήματα (Αίθουσες 1 - 2)Η εγκατάσταση του ανθρώπου στον ελληνικό χώρο, είτε έχουμε αποδείξεις γι’ αυτό, είτε όχι, πρέπει να είχε απλωθεί σε πολύ μεγαλύτερη έκταση απ’ ό,τι φανταζόμαστε. Ο χώρος των Δελφών, κοντά στη θάλασσα, κοντά στην πλούσια κοιλάδα του ποταμού Πλείστου και σε οχυρή θέση δεν πρέπει να αποτέλεσε εξαίρεση. Αυτή η εκτίμηση είναι ανεξάρτητη από την ιδιαίτερη αριθμολογική και γεωδαιτική σημειολογία του τόπου, αμφισβητούμενη σήμερα από πολλούς, αλλά που άλλοι, αρχαιότεροι, π.χ. ο Στράβων, θεωρούν δεδομένη: "Όσοι ασχολούνται με τις θέσεις των διάφορων τόπων λαμβάνουν υπ' όψη τους τα δεδομένα των αστρονόμων και των γεωμετρών σχετικά με τα σχήματα, τα μεγέθη και τις αποστάσεις", γράφει. Επομένως, τα ευρήματα στα βαθύτερα στρώματα των ανασκαφών, από τους Μυκηναϊκούς χρόνους, πρέπει να έχουν σχέση με την καθημερινή ζωή της κοινωνίας του καιρού εκείνου, που, και αυτή, ήταν συνέχεια προηγούμενων εγκαταστάσεων.
Εκείνες οι πρώιμες εγκαταστάσεις θα ακολουθούσαν ασφαλώς τα ήθη και έθιμα της εποχής τους, όπως και τα ανάλογα ‘μητριαρχικά’ τελετουργικά, και τα ευρήματα των ανασκαφών είναι βέβαιο πως εξυπηρετούσαν αυτές τις ανάγκες, αλλά είναι πολύ τολμηρό, και, πάντως, μη υποστηριζόμενο από τα ευρήματα, να θεωρηθούν οι Δελφοί ως κέντρο μιας τέτοιας λατρείας, όπως πίστεψε μερίδα ερευνητών τον 20ο αιώνα, θύματα της άποψης που είχε δημιουργηθεί στην αρχαιότητα, υποκινημένης από τους ιερείς και υιοθετημένης από τους λυρικούς ποιητές της. Αυτά τα αναθήματα μπορεί θαυμάσια να υπήρξαν προσφορές των Μυκηναίων κατοίκων του τόπου στους νεκρούς τους.
Ποιά είναι αυτά τα ευρήματα; Πήλινα ειδώλια όρθιων ή καθιστών γυναικείων μορφών, με τα χέρια τους ανοικτά ή κλειστά, έτσι ώστε να δημιουργούνται μορφές που μοιάζουν με τα γράμματα Ψ ή Φ, ομοιότητα που τους έδωσε και το όνομά τους. Πολύ λιγότερα ζωόμορφα ειδώλια. Ένα μινωικό ρυτό από πέτρα, σε σχήμα κεφαλής λιονταριού. Όλα αυτά βρέθηκαν συγκεντρωμένα, με τρόπο που μας κάνει να υποθέτουμε πως τοποθετήθηκαν κάτω από τα ιερά από τους μεταγενέστερους, που δεν θεώρησαν σωστό να πετάξουν τα αφιερώματα των αρχαίων κατοίκων του τόπου τους, είτε αυτοί υπήρξαν προπάτορές τους, είτε όχι. Θεωρούνται, στο σύνολό τους, ως κατάλοιπα μιας προαπολλώνιας λατρείας του Μυκηναϊκού Πανθέου, με σπουδαιότερη θεότητα την Μητέρα Γη, την Γαία. Αυτήν διαδέχτηκε η κόρη της η Θέμις και αργότερα η Φοίβη. Αυτή η κοινά αποδεκτή στην αρχαιότητα άποψη διατυπώνεται από τον Αισχύλο στην τραγωδία του "Ευμενίδες". Είναι από την Φοίβη που έλαβε ο Φοίβος Απόλλων, ως δώρο κατά τη γέννησή του, τον Μαντικό Τρίποδα, πράξη συμβολική μετάβασης από το γυναικοκρατούμενο μυκηναϊκό πάνθεο στο ανδροκρατούμενο της αρχαϊκής εποχής.
Οι Μυκηναϊκοί Χρόνοι, Προθήκη με ειδώλια από τις 'πρώτες λατρείες'
Ζητούμε συγνώμη για τις αντανακλάσεις.
Τα εκθέματα παρουσιάζονται στις επόμενες φωτό. |
|
Οι Μυκηναϊκοί Χρόνοι
1. Τμήμα μαρμάρινου ρυτού (τελετουργικού σκεύους), σε μορφή Λεοντοκεφαλής. Σώζεται το ρύγχος με οπή εκροής. Θεωρείται εισηγμένο από τη Μινωική Κρήτη. 1500-1400 ττ.Χ. |
|
Οι Μυκηναϊκοί Χρόνοι
2. θραύσμα μαρμάρινου ρυτού κωνικού σχήματος. Θεωρείται εισηγμένο από τη Μινωική Κρήτη. 1500-1400 π.Χ. |
|
Οι Μυκηναϊκοί Χρόνοι
3. Τμήμα πήλινου ρυτού με διακόσμηση σχηματοποιημένου φυτού. 1300-1200 π.Χ. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
4-5. Πήλινα ομοιώματα τριποδικών καθισμάτων με καθιστή μορφή που ερμηνεύονται ως «θρόνοι», σύμβολα θεϊκής ιδιότητας και πρόδρομοι του μαντικού τρίποδα. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
6-7. Πήλινα ομοιώματα τριποδικών καθισμάτων με καθιστή μορφή που ερμηνεύονται ως «θρόνοι», σύμβολα θεϊκής ιδιότητας και πρόδρομοι του μαντικού τρίποδα. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
8-10. Πήλινα γυναικεία ειδώλια από το ιερό της «Αθηνάς Προναίας» του τύπου Φ. ). Φέρουν κάλυμμα στο κεφάλι, το στήθος και τα μάτια δηλώνονται πλαστικά και το ένδυμα με γραπτές ταινίες. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
11-14. Πήλινα γυναικεία ειδώλια από το ιερό της «Αθηνάς Προναίας» του τύπου Ψ. Φέρουν κάλυμμα στο κεφάλι, το στήθος και τα μάτια δηλώνονται πλαστικά και το ένδυμα με γραπτές ταινίες. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
15-18. Πήλινα γυναικεία ειδώλια από το ιερό της «Αθηνάς Προναίας» του τύπου Ψ. Φέρουν κάλυμμα στο κεφάλι, το στήθος και τα μάτια δηλώνονται πλαστικά και το ένδυμα με γραπτές ταινίες.Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.) |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
19-21. Πήλινα γυναικεία ειδώλια από το ιερό της «Αθηνάς Προναίας» του τύπου Ψ. Φέρουν κάλυμμα στο κεφάλι, το στήθος και τα μάτια δηλώνονται πλαστικά και το ένδυμα με γραπτές ταινίες. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
22-23. Πήλινα γυναικεία ειδώλια από το ιερό της «Αθηνάς Προναίας» του τύπου Ψ. Φέρουν κάλυμμα στο κεφάλι, το στήθος και τα μάτια δηλώνονται πλαστικά και το ένδυμα με γραπτές ταινίες. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
23-27. Πήλινα γυναικεία ειδώλια από το ιερό της «Αθηνάς Προναίας» του τύπου Ψ. Φέρουν κάλυμμα στο κεφάλι, το στήθος και τα μάτια δηλώνονται πλαστικά και το ένδυμα με γραπτές ταινίες. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
27-29. Πήλινα γυναικεία ειδώλια από το ιερό της «Αθηνάς Προναίας» του τύπου Ψ. Φέρουν κάλυμμα στο κεφάλι, το στήθος και τα μάτια δηλώνονται πλαστικά και το ένδυμα με γραπτές ταινίες. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
31. Πήλινο γυναικείο ειδώλιο. Το συμβολικό περιδέραιο, που δηλώνεται με στιγμές, τονίζει την ιερή της ιδιότητα. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
31. Πήλινο γυναικείο ειδώλιο. Το συμβολικό περιδέραιο, που δηλώνεται με στιγμές, τονίζει την ιερή της ιδιότητα. (Λεπτομέρεια) |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
32. Πήλινο ειδώλιο βοοειδούς. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
33. Πήλινο ειδώλιο βοοειδούς. |
|
Μυκηναϊκά ειδώλια (1400-1050 π.Χ.)
34. Πήλινο ειδώλιο ταύρου με φολιδωτή διακόσμηση. 1400-1200 π.Χ. |
|
Επιλέξτε σελίδα του Άλμπουμ:
|
|
