Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών θεωρείται πως είναι ένα από τα τρία σπουδαιότερα μουσεία, μαζί με αυτά της Αθήνας και του Ηρακλείου. Όπως και το σύνολο σχεδόν των ελληνικών μουσείων, βρίσκεται και αυτό στον ίδιο τον τόπο όπου αποκαλύφθηκαν και ανασύρθηκαν τα ευρήματα που εκθέτονται σε αυτό, οπότε ο θρησκευτικός και/ή ο πολιτισμικός τους ρόλος αναδεικνύεται με τρόπο ξεχωριστό.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών άνοιξε για πρώτη φορά τις θύρες του στο κοινό το 1903. Από τότε έχουν περάσει περισσότερα από 100 χρόνια συνεχούς λειτουργίας του, με εξαίρεση την περίοδο της γερμανικής κατοχής της πατρίδας μας. Σήμερα θεωρείται ως ένα από τα σπουδαιότερα ελληνικά αρχαιολογικά μουσεία. Έχει υποστεί αρκετές ανακαινίσεις και τα εκθέματα έχουν εκτεθεί σε τέσσερις διαφορετικές εκθέσεις που αντικατόπτριζαν τις επιστημονικές γνώσεις και τις αισθητικές αντιλήψεις καθώς αυτές εξελίσσονταν όλο τον 20ο αιώνα. Η σπουδαιότητα των εκθεμάτων, όμως, από αρχαιολογικής και αισθητικής απόψεως, θεωρήθηκε πάντα ως το μεγάλο πλεονέκτημα του Μουσείου.
Σύμφωνα με την κα Ροζίνα Κολώνια, αρχαιολόγο, προϊσταμένη της Ι’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, «...τα δελφικά εκθέματα μιλούν μόνα τους κι επιβάλλονται με τη δική τους δύναμη, καθηλώνουν τον επισκέπτη και τον καλούν κάθε φορά να τα θαυμάσει αφήνοντας τη χάρη, αλλά και το αίνιγμα να πλανώνται γύρω τους. Μολονότι αποτελούν ένα μικρό, αλλά αντιπροσωπευτικό τμήμα των αφιερωμάτων που είδε ο Παυσανίας στους Δελφούς και των πολύ περισσότερων που πλημμύριζαν το ιερό στα χρόνια της ακμής του, παραμένει αναμφισβήτητο ότι τα δελφικά εκθέματα εξακολουθούν να σαγηνεύουν με τον πλούτο, την ποικιλότητα και την ομορφιά τους. Και στην πρόκληση τους ανταποκρίθηκαν κορυφαία αναστήματα της αρχαιολογίας χαρίζοντάς μας αμέτρητες σελίδες δελφικής βιβλιογραφίας. Ολόκληρη Σχολή, η "δελφική», δημιουργήθηκε για τη μελέτη, την ταύτιση και την ανάδειξη των θησαυρών του ιερού. Οι Δελφοί συμπεριλήφθηκαν σε εγχειρίδια αρχαιολογίας, στόλισαν λευκώματα τέχνης, μερικά από τα δελφικά ευρήματα, όπως ο θησαυρός των Σιφνίων, αποτέλεσαν σταθμούς στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης και άλλα, ακόμη και σήμερα, αν και έχουν περάσει πάνω από εκατό χρόνια από τότε που ξαναήλθαν στο φως, συνεχίζουν να βρίσκονται στο επίκεντρο επιστημονικών συζητήσεων με τα αναπάντητα ερωτήματα της ταύτισης και της ερμηνείας τους. Αλλά το κυριότερο δεν παύουν να ενθουσιάζουν το πλατύ κοινό που συρρέει κατά πλήθη, όπως οι αρχαίοι προσκυνητές, για να θαυμάσει τα μνημεία των Δελφών». (© Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση)
Οι φωτογραφίες θα εισάγονται βαθμιαία στο προσεχές μέλλον.
Επιλέξτε σελίδα του Άλμπουμ:
Μπορείτε να μεγεθύνετε τις φωτογραφίες κάνοντας κλικ.
Ο Χρυσός Αιώνας των Δελφών: Η Σφίγγα (Αίθουσα 5)Γύρω στο 560 π.Χ., προτού οι Σίφνιοι κτίσουν τον πολυτελή θησαυρό τους, ένα άλλο πλούσιο νησί των Κυκλάδων, η Νάξος, στέλνει μεγαλειώδη προσφορά στον Απόλλωνα των Δελφών. Είναι το άγαλμα της μυθικής Σφίγγας που, με το κολοσσιαίο μέγεθος, την επιβλητική μορφή και θέση της στο ιερό (κοντά στο βράχο της Σίβυλλας και μπροστά από τον Πολυγωνικό Τοίχο του ανδήρου του ναού) υπομνηματίζει την πολιτική και καλλιτεχνική υπεροχή της Νάξου στην αρχαϊκή εποχή. Το αποτροπαΐκό δαιμονικό πλάσμα με το γυναικείο πρόσωπο και το αινιγματικό χαμόγελο, το σώμα λιονταριού και τα φτερά πτηνού, καθόταν πάνω στο κιονόκρανο πανύψηλου ιωνικού κίονα που θεωρείται το αρχαιότερο στοιχείο ιωνικού ρυθμού στους Δελφούς. Συνολικά το ύψος του αναθήματος έφθανε τα 12,50 μέτρα. Το κολοσσιαίο μέγεθός της και το ύψος απ' όπου έλεγχε το Δελφικό τοπίο πρέπει να ασκούσε δέος στους προσκυνητές της Αρχαϊκής περιόδου και να πρόσθετε στη φήμη της Νάξου εκείνη την εποχή.
Λαξευμένη σ' ένα μεγάλο κομμάτι ναξιακού μαρμάρου η Σφίγγα συνδυάζει τη στερεότητα της κατασκευής με μία διακοσμητική διάθεση στην απόδοση των μαλλιών, του στήθους και των φτερών, που πετυχαίνει να εκλεπτύνει τον όγκο της μορφής. Όπως πληροφορούμαστε από την εγχάρακτη επιγραφή του 4ου αιώνα π.Χ. στη βάση του κίονα, οι ιερείς του Απόλλωνα τίμησαν τους πολίτες της Νάξου με το προνόμιο της προμαντείας, δηλαδή της προτεραιότητας στη σειρά των πιστών που ζητούσαν χρησμό.
Ο Χρυσός Αιώνας των Δελφών: Η Σφίγγα των Ναξίων |
|
Ο Χρυσός Αιώνας των Δελφών: Η Σφίγγα των Ναξίων |
|
Ο Χρυσός Αιώνας των Δελφών: Η Σφίγγα των Ναξίων |
|
Ο Χρυσός Αιώνας των Δελφών: Η Σφίγγα των Ναξίων |
|
Ο Χρυσός Αιώνας των Δελφών: Η Σφίγγα των Ναξίων
πηγή: Σμάρω Μενδρινού |
|
Ο Χρυσός Αιώνας των Δελφών: Η Σφίγγα των Ναξίων
πηγή: Σμάρω Μενδρινού |
|
Επιλέξτε σελίδα του Άλμπουμ:
|
|
