Περιήγηση της Αίγινας

...Ιερά Μονή του Αγ. Νεκταρίου, κύριο ίσως λόγο που οι πιο πολλοί Έλληνες επισκέπτονται την Αίγινα. Πρόκειται για τον τελευταίο Άγιο της Εκκλησίας μας. Ήταν ο ιδρυτής της Μονής, στην οποία έζησε μέχρι το 1920. Η επίδρασή του στην πνευματική ζωή του νησιού ήταν τόσο καταλυτική και η λαϊκή πίεση για αγιοποίησή του τόσο μεγάλη που το 1961 ανακηρύχτηκε Άγιος...

Αν μείνετε μόνο λίγες ώρες στο νησί, μπορείτε ίσως να επισκεφθείτε, ακόμα και με τα πόδια, τον λόφο Κολώνας, που βρίσκεται πάνω από τον αρχαίο «κρυπτόν λιμένα», ακριβώς βόρεια από το σημερινό λιμάνι.  Εδώ υπάρχουν τα ερείπια της αρχαίας πόλης και μπορούμε να δούμε τον μοναδικό κίονα που απομένει από τον Ναό του Απόλλωνα που περιγράφει ο Παυσανίας (αν ρωτήσετε κανένα ντόπιο, μην παρασυρθείτε αν σας πει πως ο ναός αυτός είναι της Αφροδίτης, συχνά κάνουν το λάθος!).  Μια και είστε εκεί, μπορείτε να επισκεφθείτε το Αρχαιολογικό Μουσείο με εκθέματα από την Νεολιθική Εποχή μέχρι και τους Κλασικούς Χρόνους.  Υπάρχει επίσης και κάποιο μωσαϊκό που βρέθηκε σε αρχαία Συναγωγή.  Πιο πέρα από τον ναό είναι το χωριό Λιβάδι όπου ο Νίκος Καζαντζάκης έγραψε το «Ζορμπά» του. 

Αν έχετε περισσότερο χρόνο μπορείτε να επισκεφθείτε τον περίφημο Ναό της Αφαίας Αθηνάς (φωτογραφία πιο κάτω).  Για να φθάσουμε εκεί διασχίζουμε την ανατολική πλευρά του νησιού και φθάνουμε στη μαγευτική παραλία της Αγίας Μαρίνας, με τα πεύκα να φτάνουν μέχρι την άμμο.  Από πάνω της βρίσκονται τα ερείπια του Ναού, του μεγαλύτερου αξιοθέατου του νησιού.  Ο ναός είναι ο πιο καλοδιατηρημένος σε οποιοδήποτε ελληνικό νησί.  Διατηρεί τους 25 από τους 32 αρχικά κίονες όρθιους.  17 μαρμάρινα γλυπτά που ανήκαν στα αετώματα αποκαλύφθηκαν από μια ομάδα «Εραστών της Τέχνης», με επικεφαλής τον βαρώνο Φον Χαλερστάιν και τον Άγγλο αρχιτέκτονα  Κόκερελ, το 1811,  μεταφέρθηκαν στην Γερμανία, όπου και, τον επόμενο χρόνο, πουλήθηκαν στον βασιλικό πρίγκηπα της Βαυαρίας Λουδοβίκο τον Α’.  Οι «Εραστές της Τέχνης» τσέπωσαν 120000 χρυσά μάρκα της εποχής.  Η σύνθεση των γλυπτών έγινε από τον περίφημο γλύπτη Πέτερ Τόρβαντλσεν, μόνο που ο τρόπος που αυτό έγινε ήταν αμφιλεγόμενος: τα μάρμαρα κόπηκαν και τα κομμένα κομμάτια αντικαταστάθηκαν από νέα που σκαλίστηκαν έτσι ώστε να προσομοιάζουν στα παλαιά, ακόμα και στην φθορά τους από τον χρόνο.  Εκτίθενται τώρα στην Γλυπτοθήκη του Μονάχου. (φωτογραφία δεξιά)

Εκτός από τον ναό, υπάρχουν τα ερείπια ενός αρχαίου τείχους, μια στέρνα, βωμοί και τα απομεινάρια μερικών από τις οικίες των ιερέων.  Κάτω από τον ναό και μέχρι την παραλία υπάρχει το σύγχρονο θέρετρο της Αγίας Μαρίνας.  Αν μείνουμε στην Αίγινα αρκετές ώρες, κάποιες από αυτές πρέπει να τις περάσουμε εδώ, ιδιαίτερα αν είναι καλοκαίρι.  Για τους νέους υπάρχουν θαλάσσια σπορ και πολύ έντονη νυχτερινή ζωή.  Η παραλία, για τους μεγαλύτερους, είναι ομαλή και χωρίς κινδύνους.

Στη βόρεια ακτή του νησιού υπάρχουν τα περίφημα Λουτρά της Σουβάλας, με νερά ελαφρώς ραδιενεργά για τη θεραπεία της αρθρίτιδας και των ρευματισμών.  Νότια της Σουβάλας, ο δρόμος μας οδηγεί προς το εσωτερικό του νησιού, όπου και θα βρεθούμε στην Βυζαντινή μεσαιωνική πρωτεύουσά του, την Παλαιοχώρα.  Εδώ θα επισκεφθούμε τα ερείπια δύο δωδεκάδων βυζαντινών ναών του 13ου αιώνα, που σε πολλούς υπάρχουν ακόμα στους τοίχους ωραίες αγιογραφίες.  Πάνω από το χωριό, σε οχυρή θέση, βρίσκονται τα ερείπια (τί άλλου;) του Ενετικού κάστρου, χτισμένου το 1654.  Πρέπει να βρούμε τον τοπικό αρχαιοφύλακα, ο οποίος θα μας επιτρέψει να επισκεφθούμε το κάστρο.

Από εδώ είναι εύκολο να φθάσουμε στην Ιερά Μονή του Αγ. Νεκταρίου, κύριο ίσως λόγο που οι πιο πολλοί Έλληνες επισκέπτονται την Αίγινα.  Πρόκειται για τον τελευταίο Άγιο της Εκκλησίας μας.  Ήταν ο ιδρυτής της Μονής, στην οποία έζησε μέχρι το 1920.  Η επίδρασή του στην πνευματική ζωή του νησιού ήταν τόσο καταλυτική και η λαϊκή πίεση για αγιοποίησή του τόσο μεγάλη που το 1961 ανακηρύχτηκε Άγιος.  Την 9η Νοεμβρίου κάθε χρόνου, επέτειο του θανάτου του, γίνεται πάνδημη λιτάνευση των λειψάνων του, στην οποία συμμετέχουν πιστοί από πολλά μέρη της Ελλάδας.  Υπάρχει ακόμα το δωμάτιό του με τα προσωπικά του είδη. 

Αν έχετε φτάσει ως εδώ με λεωφορείο, μπορείτε είτε να επιστρέψετε στην πόλη της Αίγινας, δυτικά, είτε να προχωρήσετε ανατολικά προς την Αγία Μαρίνα.

Στη νότια πλευρά του νησιού, στην βόρεια πλαγιά του όρους Ώρος, βρίσκεται το ξωκκλήσι του Ταξιάρχη και τα ερείπια του τρίτου αρχαίου ναού της Αίγινας, αφιερωμένου στον Δία, μέσα σε ένα σύνολο από κτίσματα που πρέπει να ανήκαν στο Ιερό του Ελλανίου Διός.

Φθάνουμε εδώ και με λεωφορείο που ξεκινά από την Αγία Μαρίνα με προορισμό την Πέρδικα.  Το ξωκκλήσι είναι χτισμένο μέσα σε μια περιοχή με κτίσματα της Ελληνιστικής εποχής που είχαν αρχικά ανασκαφεί στην αρχή του προηγούμενου αιώνα.  Από το 1995, οι ανασκαφές ξανάρχισαν, ελπίζοντας να έχουμε περισσότερα ευρήματα και μία καλύτερη εικόνα του χώρου.  Οι αρχαίοι είχαν δημιουργήσει δύο αναβαθμίδες: στην υψηλότερη, όπου βρίσκεται και το ξωκκλήσι, είναι σαφώς ορατά τα θεμέλια ενός μεγάλου κτηρίου από τον 2ο αιώνα π.Χ.  Αν αντέχουν τα πόδια μας και αποφασίσουμε να ανέβουμε στην κορυφή του υψώματος πάνω από τον χώρο θα αμειφθούμε: Από τη μία μεριά, βόρεια, βλέπουμε όλη την Αίγινα, προς τα νότια το Αγκίστρι και την Αργολίδα.  Η θέα είναι φανταστική.