Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών θεωρείται πως είναι ένα από τα τρία σπουδαιότερα μουσεία, μαζί με αυτά της Αθήνας και του Ηρακλείου. Όπως και το σύνολο σχεδόν των ελληνικών μουσείων, βρίσκεται και αυτό στον ίδιο τον τόπο όπου αποκαλύφθηκαν και ανασύρθηκαν τα ευρήματα που εκθέτονται σε αυτό, οπότε ο θρησκευτικός και/ή ο πολιτισμικός τους ρόλος αναδεικνύεται με τρόπο ξεχωριστό.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών άνοιξε για πρώτη φορά τις θύρες του στο κοινό το 1903. Από τότε έχουν περάσει περισσότερα από 100 χρόνια συνεχούς λειτουργίας του, με εξαίρεση την περίοδο της γερμανικής κατοχής της πατρίδας μας. Σήμερα θεωρείται ως ένα από τα σπουδαιότερα ελληνικά αρχαιολογικά μουσεία. Έχει υποστεί αρκετές ανακαινίσεις και τα εκθέματα έχουν εκτεθεί σε τέσσερις διαφορετικές εκθέσεις που αντικατόπτριζαν τις επιστημονικές γνώσεις και τις αισθητικές αντιλήψεις καθώς αυτές εξελίσσονταν όλο τον 20ο αιώνα. Η σπουδαιότητα των εκθεμάτων, όμως, από αρχαιολογικής και αισθητικής απόψεως, θεωρήθηκε πάντα ως το μεγάλο πλεονέκτημα του Μουσείου.
Σύμφωνα με την κα Ροζίνα Κολώνια, αρχαιολόγο, προϊσταμένη της Ι’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, «...τα δελφικά εκθέματα μιλούν μόνα τους κι επιβάλλονται με τη δική τους δύναμη, καθηλώνουν τον επισκέπτη και τον καλούν κάθε φορά να τα θαυμάσει αφήνοντας τη χάρη, αλλά και το αίνιγμα να πλανώνται γύρω τους. Μολονότι αποτελούν ένα μικρό, αλλά αντιπροσωπευτικό τμήμα των αφιερωμάτων που είδε ο Παυσανίας στους Δελφούς και των πολύ περισσότερων που πλημμύριζαν το ιερό στα χρόνια της ακμής του, παραμένει αναμφισβήτητο ότι τα δελφικά εκθέματα εξακολουθούν να σαγηνεύουν με τον πλούτο, την ποικιλότητα και την ομορφιά τους. Και στην πρόκληση τους ανταποκρίθηκαν κορυφαία αναστήματα της αρχαιολογίας χαρίζοντάς μας αμέτρητες σελίδες δελφικής βιβλιογραφίας. Ολόκληρη Σχολή, η "δελφική», δημιουργήθηκε για τη μελέτη, την ταύτιση και την ανάδειξη των θησαυρών του ιερού. Οι Δελφοί συμπεριλήφθηκαν σε εγχειρίδια αρχαιολογίας, στόλισαν λευκώματα τέχνης, μερικά από τα δελφικά ευρήματα, όπως ο θησαυρός των Σιφνίων, αποτέλεσαν σταθμούς στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης και άλλα, ακόμη και σήμερα, αν και έχουν περάσει πάνω από εκατό χρόνια από τότε που ξαναήλθαν στο φως, συνεχίζουν να βρίσκονται στο επίκεντρο επιστημονικών συζητήσεων με τα αναπάντητα ερωτήματα της ταύτισης και της ερμηνείας τους. Αλλά το κυριότερο δεν παύουν να ενθουσιάζουν το πλατύ κοινό που συρρέει κατά πλήθη, όπως οι αρχαίοι προσκυνητές, για να θαυμάσει τα μνημεία των Δελφών». (© Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση)
Οι φωτογραφίες θα εισάγονται βαθμιαία στο προσεχές μέλλον.
Επιλέξτε σελίδα του Άλμπουμ:
Μπορείτε να μεγεθύνετε τις φωτογραφίες κάνοντας κλικ.
Πήλινες κεραμώσειςΟι ανασκαφές στους Δελφούς έφεραν στο φως πολλές πήλινες κεραμώσεις, ακροκέραμα από τα μέτωπα ηγεμόνων κεραμίδων και σίμες, που προέρχονται από τις στέγες οικοδομημάτων των ιερών του Απόλλωνα και της Αθηνάς Προναίας. Πολλές από αυτές αποδίδονται σε συγκεκριμένα μνημεία, κυρίως θησαυρούς και στοές, που γνωρίζουμε από τις πηγές ή από τις ανασκαφές, ενώ άλλες ανήκουν σε αταύτιστα κτήρια. Φέρουν όλες πλούσια πλαστική και ζωγραφική διακόσμηση.
Κεράμωση από τη στέγη της «Λέσχης των Κνιδίων», του οικοδομήματος του ιερού που ήταν διάσημο για τις ζωγραφικές συνθέσεις του Πολύγνωτου (άλωση της Τροίας, κάθοδος στον Άδη) στο εσωτερικό του
7. Τμήματα σίμης. Διακοσμείται με αστράγαλο, ανθέμια εναλλασσόμενα με άνθη λωτού, μαίανδρο και άβακα. Γύρω στο 450 π.Χ. |
|
Κεράμωση από τη στέγη της «Λέσχης των Κνιδίων», του οικοδομήματος του ιερού που ήταν διάσημο για τις ζωγραφικές συνθέσεις του Πολύγνωτου (άλωση της Τροίας, κάθοδος στον Άδη) στο εσωτερικό του
8. Ακροκέραμο σε σχήμα ανθεμίου. Γύρω στο 450 π.Χ. |
|
Τμήματα από την πήλινη κεράμωση κτηρίων με ζωγραφική διακόσμηση. Διακρίνονται για τον πλούτο των χρωμάτων και την ποικιλία των διακοσμητικών θεμάτων.
1-2. Τμήματα από γωνιακές σίμες με υδρορρόη σε σχήμα λεοντοκεφαλής. Διακοσμούνται με σχηματοποιημένα φύλλα, μαίανδρο και άβακα. Ανήκαν πιθανόν σε στωικό οικοδόμημα που βρισκόταν στην αρχή της ιεράς οδού. Τέλος 5ου αι. π.Χ. |
|
Τμήματα από την πήλινη κεράμωση κτηρίων με ζωγραφική διακόσμηση. Διακρίνονται για τον πλούτο των χρωμάτων και την ποικιλία των διακοσμητικών θεμάτων.
1-2. Τμήματα από γωνιακές σίμες με υδρορρόη σε σχήμα λεοντοκεφαλής. Διακοσμούνται με σχηματοποιημένα φύλλα, μαίανδρο και άβακα. Ανήκαν πιθανόν σε στωικό οικοδόμημα που βρισκόταν στην αρχή της ιεράς οδού. Τέλος 5ου αι. π.Χ. (Η ίδια κεφαλή της προηγούμενης φωτπγραφίας) |
|
Τμήματα από την πήλινη κεράμωση κτηρίων με ζωγραφική διακόσμηση. Διακρίνονται για τον πλούτο των χρωμάτων και την ποικιλία των διακοσμητικών θεμάτων.
1-2. Τμήματα από γωνιακές σίμες με υδρορρόη σε σχήμα λεοντοκεφαλής. Διακοσμούνται με σχηματοποιημένα φύλλα, μαίανδρο και άβακα. Ανήκαν πιθανόν σε στωικό οικοδόμημα που βρισκόταν στην αρχή της ιεράς οδού. Τέλος 5ου αι. π.Χ. |
|
Τμήματα από την πήλινη κεράμωση κτηρίων με ζωγραφική διακόσμηση. Διακρίνονται για τον πλούτο των χρωμάτων και την ποικιλία των διακοσμητικών θεμάτων.
1-2. Τμήματα από γωνιακές σίμες με υδρορρόη σε σχήμα λεοντοκεφαλής. Διακοσμούνται με σχηματοποιημένα φύλλα, μαίανδρο και άβακα. Ανήκαν πιθανόν σε στωικό οικοδόμημα που βρισκόταν στην αρχή της ιεράς οδού. Τέλος 5ου αι. π.Χ. (Η ίδια σίμη με αυτήν της προηγούμενης φωτογραφίας) |
|
Τμήματα από την πήλινη κεράμωση κτηρίων με ζωγραφική διακόσμηση. Διακρίνονται για τον πλούτο των χρωμάτων και την ποικιλία των διακοσμητικών θεμάτων.
3-6. Τμήματα από σίμες που ανήκαν σε αταύτιστα οικοδομήματα του ιερού του 5ου αι. π.Χ. Διακόσμηση με αστραγάλους, ανθέμια εναλλασσόμενα με άνθη λωτού, μαιάνδρους και άβακες. |
|
Τμήματα από την πήλινη κεράμωση κτηρίων με ζωγραφική διακόσμηση. Διακρίνονται για τον πλούτο των χρωμάτων και την ποικιλία των διακοσμητικών θεμάτων.
3-6. Τμήματα από σίμες που ανήκαν σε αταύτιστα οικοδομήματα του ιερού του 5ου αι. π.Χ. Διακόσμηση με αστραγάλους, ανθέμια εναλλασσόμενα με άνθη λωτού, μαιάνδρους και άβακες. |
|
Τμήματα από την πήλινη κεράμωση κτηρίων με ζωγραφική διακόσμηση. Διακρίνονται για τον πλούτο των χρωμάτων και την ποικιλία των διακοσμητικών θεμάτων.
3-6. Τμήματα από σίμες που ανήκαν σε αταύτιστα οικοδομήματα του ιερού του 5ου αι. π.Χ. Διακόσμηση με αστραγάλους, ανθέμια εναλλασσόμενα με άνθη λωτού, μαιάνδρους και άβακες. |
|
Τμήματα από την πήλινη κεράμωση κτηρίων με ζωγραφική διακόσμηση. Διακρίνονται για τον πλούτο των χρωμάτων και την ποικιλία των διακοσμητικών θεμάτων.
3-6. Τμήματα από σίμες που ανήκαν σε αταύτιστα οικοδομήματα του ιερού του 5ου αι. π.Χ. Διακόσμηση με αστραγάλους, ανθέμια εναλλασσόμενα με άνθη λωτού, μαιάνδρους και άβακες. |
|
Πήλινες επενδύσεις
18. Πήλινη πλάκα από επένδυση στέγης, με ανάγλυφο ιππέα που καλπάζει και αντιμέτωπα λιοντάρια. Από αταύτιστο μικρό αναθηματικό οικοδόμημα του ιερού. Β' μισό 6ου αι. π.Χ. |
|
Πήλινες επενδύσεις
18. Η πήλινη πλάκα της προηγούμενης φωτογραφίας, με τα ανάγλυφα αντιμέτωπα λιοντάρια. Από αταύτιστο μικρό αναθηματικό οικοδόμημα του ιερού. Β' μισό 6ου αι. π.Χ. |
|
Πήλινες επενδύσεις
18. Η πήλινη πλάκα προηγούμενης φωτογραφίας, με τον ανάγλυφο ιππέα που καλπάζει. Από αταύτιστο μικρό αναθηματικό οικοδόμημα του ιερού. Β' μισό 6ου αι. π.Χ. |
|
Πήλινες επενδύσεις
19. Τμήμα από την πήλινη επένδυση σίμης με ανάγλυφη διακόσμηση δίχρωμων γλωσσωτών φύλλων, ροδάκων και συνδεόμενης σπείρας. Αποδίδεται στον αρχαϊκό θησαυρό των Κερκυραίων, του οποίου η θέση μάς είναι άγνωστη. 580 π.Χ. |
|
Πήλινες επενδύσεις
9. Αριστερό άκρο καταέτιας σίμης με διακόσμηση ανθεμίων και λωτών. Σώζει τη γωνιακή υδρορροή σε μορφή λεοντοκεφαλής και πάνω της τετράγωνη υποδοχή για το ακρωτήριο. Από αταύτιστο κτήριο του ιερού. 540-530 π.Χ. |
|
Πήλινες επενδύσεις
10. Απόσπασμα σίμης, που συνανήκει με την προηγούμενη (αρ. 9). 540-530 π.Χ.
11. Απόσπασμα σίμης. Η πλούσια διακόσμηση περιελάμβανε πλοχμό, ρόδακες μέσα σε «μετόπες», οδοντωτό μοτίβο και τέλος σταγόνες πάνω από μαίανδρο. Στυλιστικά στον τύπο αυτό σίμης ανήκουν και τα θραύσματα με τις σταγόνες (αρ. 14-15). Γύρω στο 560 π.Χ. |
|
Πήλινες επενδύσεις
10. Απόσπασμα σίμης, λεπτομέρεια
πηγή: Σμάρω Μενδρινού |
|
Πήλινες επενδύσεις
12. Δεξί άκρο καταέτιας σίμης, διακοσμημένο ζωγραφικά με πλοχμό και γλωσσωτά φύλλα που κλίνουν προς έξω. 560-550 π.Χ.
13. Θραύσμα σίμης με γλωσσωτά φύλλα. Αποδίδεται στο δεύτερο αέτωμα του προηγούμενου κτηρίου (αρ. 12). 560-550 π.Χ. |
|
Πήλινες επενδύσεις
14-15. Θραύσματα σίμης με διακόσμηση σταγόνων, οδοντώσεων και μαιάνδρου. Στυλιστικά συνανήκουν με τον τύπο σίμης αρ. 11 και ίσως προέρχονται από την ίδια στέγη. 560-550 π.Χ. |
|
Πήλινες επενδύσεις
16-17. Θραύσματα σίμης με πολύχρωμη ζωγραφική διακόσμηση από λοξές γραμμές, κυματοειδείς ταινίες και ρόδακες. Αποδίδονται στην ίδια στέγη, ίσως κάποιου θησαυρού του 6ου αι. π.Χ. |
|
Επιλέξτε σελίδα του Άλμπουμ:
|
|
